การออกกำลังกายเรื้อรังส่งผลต่อสมรรถภาพทางกายและภาวะอ้วนของทั้งสองเพศแตกต่างกัน นักวิจัยเชื่อว่าความแตกต่างนี้เกิดจากการตอบสนองของไฮโปทาลามัส ซึ่งเป็นตัวรับเลปติน ไฮโปทาลามัสมีหน้าที่ควบคุมความเครียด รวมถึงควบคุมปริมาณอาหารที่รับประทาน

ยกตัวอย่างเช่น จำนวนผู้หญิงที่เป็นโรคอ้วนจะสูงกว่าผู้ชาย ไม่ว่าจะออกกำลังกายแบบใดก็ตาม กล่าวคือ หากผู้หญิงและผู้ชายออกกำลังกายสัปดาห์ละกี่ชั่วโมงเท่ากัน ผลลัพธ์ที่ได้อาจไม่เท่ากันเสมอไป แต่มีแนวโน้มที่จะแตกต่างกันมากกว่า สาเหตุที่แน่ชัดของปัญหานี้ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ แต่ผู้เชี่ยวชาญยังคงทำการศึกษาและทดลองต่อไป ไม่ว่าในกรณีใด ผู้ที่ต้องการรูปร่างที่ดีทั้งชายและหญิงจำเป็นต้องรับประทานอาหารอย่างเหมาะสมและออกกำลังกายอย่างเป็นระบบ ผู้ชายที่ออกกำลังกายจะมีผลลัพธ์ที่ดีกว่าผู้หญิง

งานวิจัยที่ดำเนินการที่มหาวิทยาลัยโคโลราโดได้ตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างการรับประทานอาหารและการออกกำลังกายโดยใช้หนู

ในการศึกษาครั้งนี้ นักวิจัยให้อาหารที่มีไขมันสูงแก่หนูทั้งตัวผู้และตัวเมียพร้อมกับฝึกให้พวกมันวิ่งบนลู่วิ่ง

หลังจากผ่านไป 10 สัปดาห์ นักวิจัยได้วัดน้ำหนักของหนูอีกครั้งและวัดผลของการออกกำลังกายที่มีต่อน้ำหนักนั้น หนูตัวผู้ที่วิ่งบนลู่วิ่งถูกนำมาเปรียบเทียบกับหนูตัวอื่นๆ ที่ไม่ได้ออกกำลังกาย พบว่าน้ำหนักของหนูที่ออกกำลังกายลดลงอย่างเห็นได้ชัด ในทางตรงกันข้าม หนูตัวเมียไม่ว่าจะออกกำลังกายหรือไม่ก็ตามกลับมีน้ำหนักใกล้เคียงกัน นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าความแตกต่างระหว่างหนูตัวเมียและหนูตัวผู้เกิดจากไฮโปทาลามัส และมีอิทธิพลต่อทั้งสองเพศในลักษณะเดียวกัน

อย่างไรก็ตาม การออกกำลังกายมีประโยชน์มากมาย ไม่เพียงแต่ต่อรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสุขภาพของมนุษย์ด้วย ด้วยเหตุนี้ ผู้เชี่ยวชาญจึงแนะนำให้ผู้หญิงและผู้ชายออกกำลังกายเป็นประจำ ซึ่งควรเริ่มตั้งแต่อายุยังน้อย เพื่อให้ร่างกายคุ้นชินและตอบสนองอย่างเหมาะสม